Friday 13 January 2012

Sekarang Aku Kisah

Hujung bulan Oktober lalu bila kawan ku si Azie tegur yang aku makin berisi, aku langsung nda terasa hati, terguris ka tersinggung ka... Langsung nda. Aku malah macam bangga pula hehe. Itu pasal sebab aku langsung nda kisah dengan apapun berlaku dengan tubuh badan ku masa itu.. Tapi masa ini, aku sangat kisah. Kisah dengan serius ya ! Pasal apa, aku buli rasa sudah, bahagian perut ku, pangkal lengan dan belakang ku ni macam ketat-ketat. Maksudnya, badanku memang naik sedikit. Sedikitla tapi aku buli rasa sudah.. Jadi memang aku kisah sekarang.

Bukan apa, dulu aku nda risau pun kalau aku makan banyak. Itu memang tabiat aku yang sukar dikikis. Aku bukan diet punya urang, k. Aku kuat makan. Selain puasa, aku mana boleh tahan makan. Sarapan pagi ja pun, aku mana bole ambil yang ringan2. Mesti ambil yang berat macam nasi atau mee. Sebab kalau aku nda ambil sarapan berat, aku tiada tenaga mau buat kerja menjelang makan tengahari. Tapi walaupun tabiat ini agak kronik bagi kebanyakan orang, bagi aku normal sebab kadar metabolisma ku cukup tinggi. Segala lebihan tenaga dari karbohidrat dan lemak senang dibakar dalam badan ku. Nda payah senaman, asalkan aku ada gerakan rutin tiap hari dan sepanjang hari. Kalau dulu ya la kali sebab aku wanita yang bekerja. Hari-hari turun opis, naik tingkat atas hantar faks, dan bergosip sama admin ku hehehe.. Tapi kini kerana ku bergelar surirumah, mau gerak di mana? Gerak ja, peti sejuk. Gerak ja, dapur. Gerak ja, ambil pinggan isi makanan. Nda selera makan di rumah, pigi makan di restoran macam-macam. Akibatnya, naikla badan. Tambahan lagi, jarang sudah aku makan Spirulina. Cuci usus pun jarang, mana nda jadi begini.

Masa kawan-kawan ku dari KL pigi sini hari tu, si Cidot bangun pagi ja terus pigi dapur "ketung-ketang, ketung-ketang". Masaklah. Rasa macam ada bibik pula dalam rumah. Bangun ja, buka mulut buli makan. Ada tukang masak yang sangat rajin. Masakan pula, memanglah sedap. Macam mana mama dorang kasi lahir dorang ni. Sudahlah rajin masak, masak pun sedap gila! Jumpa orang macam aku, nah abislah! Padahal si Cidot tengah diet. Siap ambil HerbaLife lagi.. Eeee, nda aku taulah macam mana dia buli tahan nafsu makan dengan memasak. Aku, buli nangis kalau tahan makan oh. Bila Cik Dot balik, kami laki bini masi tercari2 makanan bila bangun pagi. Sampai laki ku cakap, bagusnya kalau si Dot masi di sini. Buka mata ja buli makan. Hahaha.. Macam ada tanda2 kena madu tau... Hehehehe..

Entahlah, sejak aku nda keja sudah ni kan, malas ku menjadi2. Kalau aku bangun jam5 pagi pun, aku bukan buat keja di dapur tu. Macam-macam lagi aku bikin. Maunya jam10 baru aku masak. Pastu aku jarang sudah masak yang special.. Kalau dulu masak daging blackpaper la, ayam masak merah la, aik macam2la konon. Sekarang, aku suka masak yang simple2. Ayam goreng. Sup herba. Sayur tumis. Telur goreng. Adakah kerana aku tinggal di bandar menyebabkan aku jadi begini? Bila mau makan sedap, cari di luar. Di rumah masak simple.. Mungkinlahkan? Oh, tapi aku rindu masak nasi ayam dan nasi lemak. Blender aku pun suda ada sini so bulilah mengeluarkan bakat lama yang tersimpan sekian lama.. Mendrive pun buli sudah so anytime pigi pasar beli keperluan dapur. ( Ayat menebus dosa2 lalu).

Balik dari Kundasang hari tu si Ghazali @ Panjang masi ada cuti satu hari maka kami pigi 1B tingu wayang. Masa tu aku pakai t-shirt putih ja dipadankan dengan jeans.. Sangat simple hinggakan aku rasa dressing tu macam penjual sayur ja. Alolo.... Pastu aku komplen la dengan suami. Aku cakap " aku makin gemuk. Aku nda lawa sudah... Aku sedih...". Ghazali senyum ja pastu dia cakap " cantik pun begini. Comel. Nda ba juga gemuk sangat. Kalau gemuk pun aku sayang juga...". (Semua suami akan cakap yang sama). Aku balas lagi " pasal yang sayangla ayang mau jadi cantik. Biar suami ayang senang hati..". Pastu dia bilang, "yalah. Jangan difikir sangat..". Isk, gedik pula adegan tadi kan...

So, aku ambil keputusan mulai minggu ni aku start joging. Joging tu lebih kepada maksud jalan kaki laju-laju. Mau kurangkan pemakanan tu mungkin belum mampu so rajin makan kenalah rajin makan. Cuma, joging pun aku ada masalah jugak. Kena bawa anak, sebab Ghazali pulang petangnya enggak tentu kok. Bila bawa anak, 4atu round tasik Taman Tun Fuad ja lah jawabnya aku mampu buat. Terpaksa anak aku pun ikut jalan kaki laju-laju. Bila penat aku sikut dia di belakang ku. Takut memudaratkan tulang belakang so aku nda berani melakukan aksi itu hari-hari. Plan B, kena bincang masa dengan Ghazali. Petang turn aku bersukan, dia jangan pigi main bola. Biar malam baru dia main futsal. So, deal!

Kecantikan tu penting dan diinginkan setiap wanita. Cuma kesedaran dan kesungguhan ja yang menentukan secantik mana kah kita. Paling penting cantik untuk sihat dan sihat untuk cantik. Kamu kenal Maria Farida kan? Aku lebih kagum kecantikannya berbanding Rozita Che Wan. Rozita nampak kurus dan boleh diteka usianya. Maria Farida nda nampak kurus tapi nampak kecil, berisi dan sangat muda. Kulit pejal-pejal gitu. Geram aku tengok. Dan, Maria Farida comel. Sentiasa nampak belasan tahun. Aku rasa nanti dia berumur 60 tahun, kulitnya takkan benyak beza dengan sekarang. Harap2, kita semua boleh jadi macam Maria Farida.
Sent from my BlackBerry® wireless device via Vodafone-Celcom Mobile.

2 comments:

Aku MamaGlam said...

org kata, org yg kecik2 ni, nda nampak tua sgt. walau pun umur suda jauh. huhuhuh.. cthnya, aku la (hahah, mau jg kan). Aku kecik ja org nya, kurus skit tp tinggi skit (160cm), umur pula tahun ni 30thn suda. tp tiap org yg aku jumpa, mesti igt aku ni dlm 20an gitu. nda pecaya klu aku ni 30 suda. So, apa2 pun, yg penting jaga makan dan hepi selalu!

Nani said...

ya kak< kulit mu cantik> body pun masi mantap hehe...